Ksiądz Kazimierz Kłósak urodził się 1 stycznia 1911 roku w Żółkwi, zmarł 1 czerwca 1982 r. w Krakowie. Wykształcenie podstawowe i średnie uzyskał w Żywcu. W roku 1929 rozpoczął studia filozoficzno-teologiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Studia te ukończył w 1934 r. doktoratem pt. Tomizm w ujęciu Jakuba Maritaina, który napisał pod kierunkiem ks. Konstantego Michalskiego. W tym samym 1934 roku przyjął święcenia kapłańskie. Rok później, w 1935 roku, wyjechał na dwuletnie studia filozoficzne do „Angelicum” w Rzymie, a stamtąd do Louvain (Belgia), gdzie studiował również filozofię w Institute Superieure de Philosophie, uzyskując w 1939 roku licencjat.
W roku wybuchu wojny wraca do Polski, gdzie w czasie okupacji uczy w Seminarium Duchownym w Krakowie, a także wykłada filozofię. Od 1945 roku naucza filozofii na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie w 1954 roku uzyskuje stanowisko kierownika Katedry Filozofii Chrześcijańskiej, a w listopadzie tego samego roku – tytuł profesora nadzwyczajnego. Od 1957 roku prowadzi ponadto zajęcia w Arcybiskupim Seminarium Duchownym w Krakowie.
Od 1954 roku organizuje Wydział Filozofii Chrześcijańskiej w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, gdzie naucza, w latach 1954-1956 jest prodziekanem, w latach zaś 1956-1957 – dziekanem. Przez wiele lat (1964-1976) sprawuje funkcję dziekana na tym Wydziale, będąc jego filarem naukowym, dydaktycznym i organizacyjnym. Od początku istnienia Wydziału pełni funkcję kierownika Katedry Filozofii Przyrody ATK.
W 1957 roku jest zmuszony do rezygnacji z funkcji dziekana, w 1958roku zaś Ministerstwo Szkolnictwa Wyższego zwalnia go z pracy na państwowym etacie w tej uczelni. W latach 1957-1964 K. Kłósak nie pracuje w ogóle na ATK. Funkcję dziekana Wydziału Filozofii Chrześcijańskiej Akademii Teologii Katolickiej oraz pracę w Katedrze Filozofii Przyrody K. Kłósak obejmuje ponownie dopiero od 1964 roku. W 1959 roku to samo Ministerstwo nie zatwierdza księdzu Kłósakowi funkcji kierownika Katedry Filozofii Przyrody i zajęć dydaktycznych na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim; pracuje tam tylko kilka miesięcy, potem – aż do roku 1964 – prowadzi jedynie zajęcia zlecone. Ponownie funkcję kierownika Katedry Filozofii Przyrody KUL pełni od 1964 do 1971 roku; przez pewien czas jest również kierownikiem Sekcji Filozofii Przyrody. Ten rozdział biografii księdza Kazimierza Kłósaka, związany ze stosunkiem władz państwowych do niego, wart jest podkreślenia jako typowy i symboliczny dla niektórych uczonych w Polsce. Ze względu na swój krytyczny stosunek naukowy do filozofii marksizmu (ściślej: do materializmu dialektycznego), któremu dawał wyraz publicznie, przez wiele lat doznawał różnych form utrudniania o znamionach represji.
W dziedzinie działalności naukowo-dydaktyczno-organizacyjnej ks. Kłósak był aktywny prawie do śmierci. Prowadził działalność wydawniczą i dydaktyczną, był ponadto współtwórcą lub twórcą kilku periodyków. W 1965 roku założył, razem z ks. Józefem Iwanickim, półrocznik ATK „Studia Philosophiae Christianae”. Pełnił funkcję zastępcy redaktora naczelnego, następnie redaktora naczelnego tego półrocznika. W 1969 roku założył rocznik Polskiego Towarzystwa Teologicznego „Analecta Cracoviensia”, którego wiele lat był współredaktorem. Zredagował trzy tomy cyklu wydawanego przez Akademię Teologii Katolickiej Z zagadnień filozofii przyrodoznawstwa i filozofii przyrody. Pod jego kierunkiem powstało szereg rozpraw doktorskich i prac magisterskich. Odznaczył się jako organizator licznych sesji naukowych, między innymi słynnych sesji teilhardowskich. Był autorem ponad 130 rozpraw i szkiców, w tym kilku książek.
Na podstawie opracowania Wojciecha Chudego