Zofia Zdybicka

Zofia. J. Zdybicka

Ten, komu dane było spotkać się z Siostrą Profesor, wie, że spotkał się z człowiekiem mądrym i dobrym. Siostra Profesor nie tylko i nie tyle referuje stanowiska różnych myślicieli, ale nade wszystko mówi, jak się sprawy mają. Nie chodzi jej też o nauczenie czysto technicznej, formalnej sprawności dyskursu, ale o ukazanie prawdy bytu. Umiłowanie prawdy i jej ukazanie, służba prawdzie – oto, co charakteryzuje Dostojną Laureatkę. Nieraz z jej ust słyszałem powiedzenie Arystotelesa: „Amicus Plato, amicus Sócrates, sed magis amica Véritas”.

Piotr Moskal

ZOFIA. J. ZDYBICKA. Biogram

Zofia Zdybicka urodziła się 5 VIII 1928 r. w Kraśniku Lubelskim jako córka Feliksa i Heleny z domu Łukasik. W 1948 r. zdała egzamin dojrzałości w Technikum Kupieckim im. A. J. Vetterów w Lublinie. W roku 1956/1957 rozpoczęła studia na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Jej profesorami byli m. in. Mieczysław A. Krąpiec OP, Stefan Swieżawski, ks. Marian Kurdziałek, ks. bp Karol Wojtyła i ks. Stanisław Kamiński. 20 VI 1961 r. uzyskała tytuł magistra filozofii. Praca magisterska, pisana pod kierunkiem O. Prof. M. A. Krąpca miała tytuł O naturze rozumowania redukcyjnego występującego w filozofii bytu.

Stopień doktora filozofii uzyskała na podstawie złożonego rygorozum oraz rozprawy doktorskiej pt. Filozoficzne podstawy poznawalności Boga u H. de Lubaca, napisanej pod kierunkiem O. prof. M. A. Krąpca. W marcu 1966 r. podjęła w KUL zajęcia zlecone. Dnia 1 X 1966 r. została zatrudniona na etacie starszego asystenta, a 15 II 1967 r. – adiunkta przy Katedrze Metafizyki.

29 X 1970 r. na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej KUL odbyło się, z wynikiem pomyślnym, kolokwium habilitacyjne Zofii Zdybickiej. Recenzentami dorobku naukowego i rozprawy pt. Próba zbudowania tomistycznej teorii partycypacji byli O. prof. M. A. Krąpiec, ks. prof. K. Kłósak, ks. prof. S. Kamiński i ks. doc. M. Jaworski.

[więcej »]

Badania naukowe

Zofia Zdybicka jest jednym z głównych przedstawicieli tzw. Filozoficznej Szkoły Lubelskiej, tj. realistycznej filozofii bytu. Swoje zainteresowania koncentruje wokół filozoficznej problematyki Boga oraz religii, zagadnieniach ateizmu, religii oraz związków religii z innymi dziedzinami kultury. Sformułowała filozofię religii jako dziedzinę klasycznej metafizyki (filozofii bytu).

Badania prowadzone przez nią osobiście oraz w ramach kierowanej przez nią Katedry Filozofii Religii idą głównie w trzech kierunkach: historycznym (chodzi o krytyczną analizę znaczących filozoficznych teorii religii), metodologicznym (metodologiczny status poznania Boga, ustalenie typów wiedzy o religii, określenie statusu filozofii religii jako dziedziny metafizyki klasycznej) i systematycznym (poznawcze ujęcie i wyjaśnienie religii przez wskazanie na jej podmiotowe i przedmiotowe czynniki ontyczne).

 

Osiągnięcia naukowo-badawcze

Dorobek naukowo-badawczy Laureatki to blisko 400 tekstów naukowych i popularnonaukowych w języku polskim i w językach kongresowych, a więc książek autorskich, artykułów, a także redakcji i współredakcji wielu ważnych dzieł i wydawnictw. Książki autorskie Zofii J. Zdybickiej:

  • Partycypacja bytu. Próba wyjaśnienia relacji między światem a Bogiem. (Lublin 1972);
  • Poznanie Boga w ujęciu Henri de Lubaca. (Lublin 1973);
  • Człowiek i religia. Zarys filozofii religii. Książka ta była wielokrotnie wydawana w języku polskim (Lublin 1977, 1978, 1984, 1993, 2006);
  • Religia i religioznawstwo. (Lublin 1988, 1992); Wydanie drugie, zmienione tej książki nosi tytuł Religia a religioznawstwo. (Lublin 2013);
  • Otworzyć serce. Apostolstwo matki Urszuli Ledóchowskiej. (Warszawa 2003);
  • Bóg czy sacrum? (Lublin 2007);
  • Jan Paweł II - filozof i mistyk (Lublin 2009);
  • Religia w kulturze (Lublin 2010);
  • Pułapka ateizmu (Lublin 2012).

[Bibliografia prac Zofii J. Zdybickiej »]

Osiągnięcia naukowo-dydaktyczne

Zofia J. Zdybicka prowadziła szeroką działalność dydaktyczną. Jej niejako „koronne” zajęcia, to wykłady kursoryczne i monograficzne z filozofii Boga i filozofii religii a także proseminarium, seminarium magisterskie i doktorskie z filozofii Boga i religii. Prowadziła też zajęcia z metafizyki, antropologii i etyki. Wykładała wstęp do filozofii i główne problemy filozofii.

Wygłosiła referaty i odczyty na wielu konferencjach, sympozjach i kongresach o zasięgu nie tylko krajowym, ale także międzynarodowym a nawet światowym. Wypromowała około 100 magistrów i 28 doktorów, z których kilku uzyskało stopień doktora habilitowanego oraz tytuł profesora.

[Lista wypromowanych doktorów »]

Wyróżnienia i odznaczenia

  • Wśród wielu wyróżnień i nagród trzeba wymienić: dokonania i zaangażowanie w życie naukowe i kulturalne, za które otrzymała m.in.: Złoty Krzyż Zasługi (1978), Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2000), Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2008).
  • Ponadto jest laureatką Nagrody Rady Naukowej „Życia i Myśli”: „Książka Roku” (1978), Nagrody Rektora KUL (1996). Otrzymała również medal „Za zasługi dla Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego” (2009). W 2011 roku przyznano s. Zofii Józefie Zdybickiej, Nagrodę główną FENIKS „za stworzenie i rozpropagowanie w świecie klasycznej szkoły filozofii religii, twórcze zaangażowanie w prace Prymasowskiej Rady Społecznej i całego Kościoła w Polsce”.
  • W 2013 Nagrodę im. Księdza Idziego Radziszewskiego przyznawaną przez Towarzystwo Naukowe KUL; a w roku 2016 otrzymała Nagrodę TOTUS w kategorii „Propagowanie nauczania Ojca Świętego Jana Pawła II”. Została wyróżniona „za dokonania na polu filozofii i zaangażowanie w organizację życia naukowego, szczególnie za świadectwo dawane o życiu i nauczaniu św. Jana Pawła II”. Nagrody TOTUS określane są mianem „katolickiego Nobla”. Przyznaje je Fundacja Dzieło Nowego Tysiąclecia osobom i instytucjom, których działalność w sposób wybitny przyczynia się do promowania godności człowieka w duchu nauczania Świętego Jana Pawła II.
    Piotr Moskal

Publikacje w Bibliotece Cyfrowej KUL

Zofia J. Zdybicka. Video